CUKRZYCA
Cukrzyca (diabetes mellitus) to choroba przewlekła o podłożu metabolicznym, której bezpośrednią przyczyną są zaburzenia w wydzielaniu oraz działaniu insuliny, czyli hormonu umiejscowionego w trzustce. Jej nadrzędną funkcją jest regulowanie poziomu glukozy we krwi. Jednym z objawów wskazujących na problemy z insuliną jest hiperglikemia, czyli większe, niż zazwyczaj stężenie glukozy, co może powodować problemy w funkcjonowaniu poszczególnych narządów, przede wszystkim oczu, serca, nerek, naczyń krwionośnych oraz układu nerwowego.
Wyróżnia się dwa typy cukrzycy. Jednym z nich jest cukrzyca typu 1, zwana też pierwotną, która najczęściej dotyka dzieci oraz młodych dorosłych do 30. roku życia. Stanowi odmianę insulinozależną. Z kolei cukrzyca typu 2 jest insulinoniezależna i dotyczy głównie pacjentów po 45. roku życia. Do najpoważniejszych powikłań, jakie niesie za sobą choroba należy tzw. stopa cukrzycowa, która jest następstwem neuropatii. Najpowszechniejszymi objawami cukrzycy są: osłabienie, nadmierna potliwość, zwiększone pragnienie, wzmożone łaknienie oraz zmiany skórne, szczególnie na stopach.
WYSTĘPOWANIE
Jest to choroba cywilizacyjna, zatem dotyka bardzo dużej liczby osób, jednak znacznie częściej odnotowuje się przypadki cukrzycy typu 2, a to dlatego, że na jej występowanie duży wpływ mają jakość prowadzonego trybu życia oraz warunki otoczenia. Rozwój cukrzycy, a w rezultacie innych schorzeń uwarunkowany jest przede wszystkim złymi nawykami żywieniowymi, dlatego jak leczyć m.in. stopę cukrzycową? Podstawą kuracji jest zdrowa zbilansowana dieta oraz utrzymywanie właściwej wagi.
Jednocześnie jednak trzeba pamiętać, że równie duże znaczenie mają tym przypadku czynniki genetyczne. Cukrzyca dotyka także pacjentów, u których wcześniej pojawiały się takie problemy, jak nieprawidłowości w wartościach glikemii, przebyta cukrzyca ciążowa, zła tolerancja glukozy, zbyt wysoki poziom trójglicerydów we krwi czy choroby trzustki.
PROFILAKTYKA
Przy cukrzycy bardzo ważne jest jak najszybsze działanie w przypadku wystąpienia modzeli, odcisków czy ran, aby nie doszło do owrzodzenia. Najistotniejszy jest odpowiedni dobór obuwia, które nie będzie powodowało żadnego dyskomfortu. Buty nie mogą być ani za małe, ani za wąskie. Trzeba pamiętać o odpowiednim skracaniu paznokci, by nie dochodziło do wrastania. Osoba chora na cukrzycę, tak jak każdy zdrowy człowiek, powinna dbać o nawilżenie skóry stóp, jednakże trzeba zwrócić szczególną uwagę na składniki stosowanych produktów. Kosmetyki nie powinny zawierać wysokoprocentowego stężenia mocznika oraz kwasów.
ZALECENIA PODOLOGA
W przypadku występowania neuropatii cukrzycowej dochodzi do uszkodzenia nerwów, przez co organizm nie otrzymuje informacji o zmieniającej się temperaturze czy podrażnieniach, takich jak tarcie, ucisk czy skaleczenie, dlatego też diabetycy powinni regularnie odwiedzać gabinet podologiczny w celu oceny stanu skóry stóp.
Badania obejmują przede wszystkim takie dolegliwości, jak pęknięcia, zaczerwienienia, obecność modzeli, osłabione lub zniesione tętno na grzbiecie stopy, opóźnione wypełnianie włośniczek (badane przez ucisk płytki paznokciowej), deformacja kostnych czy zniesienie tak zwanego czucia ochronnego oraz objawy infekcji w przestrzeniach między palcami i wokół paznokci.
PIELĘGNACJA DOMOWA
Stanowczo odradza się stosowania maści miejscowych w obszarach skóry narażonych na otarcia i podrażnienia. Szczególnie dotyczy to przestrzeni między palcami. Przy samodzielnej pielęgnacji stóp nadrzędne znaczenie ma dobór odpowiedniego obuwia. Nowe buty mogą powodować owrzodzenia, dlatego stopy potrzebują czasu, aby móc się do nich przyzwyczaić.
Oprócz tego chorzy powinni nie ryzykować i funkcjonować tak, aby nie stwarzać dla siebie zagrożenia urazu. Nie zaleca się zatem chodzenia boso oraz doprowadzania do kontaktu stóp z gorącymi przedmiotami, substancjami chemicznymi czy środkami ściągającymi. Należy również regularnie i poprawnie obcinać paznokcie, aby ich fragmenty nie wrzynały się w skórę.