STOPA NEUROPATYCZNA
WYSTĘPOWANIE
PROFILAKTYKA
ZALECENIA PODOLOGA
PIELĘGNACJA DOMOWA
Stopa neuropatyczna charakteryzuje się zaburzeniami nerwów czuciowych, ruchowych i autonomicznych. Do objawów zaburzeń nerwów czuciowych zalicza się brak odczuwania temperatury, uczucie mrowienia, pieczenia i drętwienia stóp oraz samoistne bóle mięśni stóp i podudzi. Z biegiem czasu może wystąpić niedoczulica lub całkowity brak czucia. Uszkodzenie nerwów autonomicznych doprowadza do zaburzeń funkcji gruczołów potowych powodując dużą suchość skóry, która jest czynnikiem sprzyjającym pojawianiu się hiperkeratoz. Na stopie neuropatycznej mogą pojawić się również rozszerzone naczynia żylne powyżej grzbietu stopy. U osoby z cukrzycą, może dochodzić do powikłań w stawach stopy. Neuropatia ruchowa jest przyczyną zaników mięśni, ograniczeń ruchomości stawów i upośledzenia adaptacji do zmian ustawienia stopy. Zaburzeniu ulega tutaj konstrukcja stopy, zwłaszcza jej łuki (podłużny i poprzeczny), co może prowadzić do licznych deformacji.
Stopa neuropatyczna rozwija się u osób z cukrzycą po kilku lub kilkunastu latach choroby. Objawy uzależnione są od stopnia uszkodzenia nerwów czuciowych, ruchowych i autonomicznych. Brak odczuwania bólu oznacza, że jakiekolwiek skaleczenie lub otarcie zostanie niezauważone i ulegnie zakażeniu a w konsekwencji dojdzie do rozwoju stopy cukrzycowej. Charakterystyczne dla stopy neuropatycznej są palce młotkowate, krogulcze, nadmierne wysklepienie stopy lub opadnięcie łuku podłużnego. Stopa może ulec skróceniu, poszerzeniu i ociepleniu, a w miejscach przeciążonych i uciskanych może dojść do powstania owrzodzenia.
Nie ma jednego skutecznego sposobu leczenia stopy neuropatycznej. Można za to zapobiec dalszemu rozwojowi schorzenia wyrównując poziom cukru we krwi. Szczególnie istotne jest, aby nie doprowadzić do rozwinięcia stopy cukrzycowej. Najważniejsza jest tutaj samokontrola stóp, odpowiednia dieta, kontrola glikemii, unikanie używek, przestrzeganie zasad higieny, a także unikanie noszenia klapek lub sandałów z odkrytymi palcami i piętami. Zaleca się również profilaktyczne zabiegi w gabinecie podologicznym.
Dobór obuwia, które powinny być wystraszająco szerokie, długie, wygodne i z miejscem na wysokie sklepienie. Powinno być ono wykonane z naturalnych i miękkich materiałów. Skarpetki najlepiej bezuciskowe i pozbawione szwów, wykonane z wełny lub bawełny. Osoby ze stopą neuropatyczną powinny zaopatrzyć się we wkładki odciążające. Odpowiednie będą również ortozy indywidualne, które odciążą miejsca wrażliwe i narażone na uraz.
Stopy powinny być myte w optymalnej temperaturze i nie dłuzej niż 15 minut. Należy je oglądać codziennie i w dobrym oświetleniu. Zauważenie rany lub otarcia we wczesnym stadium pozwoli na podjęcie szybkich działań i zagojenia się uszkodzenia skóry. Osoba chora nie powinna samodzielnie usuwać modzeli i odcisków. Nie zaleca się także stosowania preparatów o silnym składzie, które mogą przyczynić się do podrażnienia naskórka a nawet powstania owrzodzenia. Należy również pamiętać o codziennych ćwiczeniach fizycznych, które wzmocnią mięśnie i poprawią układ krążenia.
