Stopa sportowca, zwana również stopą atlety, to infekcja, która występująca w obrębie stóp, za której rozwój odpowiada grzyb dermatofitowy. Znana jest ona również jako Tinea Pedis (grzybica stóp). Schorzenie to jest bardzo powszechne u sportowców, a to ze względu na dużą potliwość stóp w trakcie ćwiczeń. Bardzo łatwo się nią zarazić. Inwazja grzybów dermatofitów następuje przez warstwę keratyny w skórze i paznokciach.
Grzyby są nabywane podczas chodzenia boso w miejscach publicznych, gdzie występują zakażone obszary. Zalicza się do nich brodziki prysznicowe, sauny oraz baseny. Grzyby mogą atakować również podczas noszenia zakażonego obuwia. Czynniki predysponujące do rozwoju schorzenia, jakim jest grzybica sportowca to: cukrzyca, obwodowe zaburzenia krążenia (szczególnie typu tętniczego) i zaburzenia układu odpornościowego, takie jak infekcja ludzkim wirusem niedoboru odporności. Stopa sportowca charakteryzuje się zaczerwienieniem skóry, któremu towarzyszy złuszczanie i pojawianie się pęknięć. Czasami pojawiać może się również silny świąd, ból i nieprzyjemny zapach. Najbardziej dotkniętym obszarem stopy są przestrzenie między palcami, zwłaszcza między czwartym a piątym palcem. Dochodzić może tu także do tworzenia się suchych, złuszczających obszarów na podeszwie stóp i pięty. Pęknięcia niekiedy wywołują rany, do których mogą wniknąć inne mikroorganizmy jak, chociażby paciorkowce.
Zakażeniu można zapobiec, unikając chodzenia boso w miejscach publicznych. Rozwojowi grzybów sprzyjają takie warunki jak noszenie zbyt ciasnego i mało przewiewnego obuwia, nadmierna potliwość stóp i słaba higiena nóg. W związku z tym kluczową rolę odgrywać będzie tutaj odpowiednia pielęgnacja oraz noszenie odpowiednio dobranego obuwia.
Stopa sportowca dobrze reaguje na leczenie. Najczęściej stosuje się tu kremy przeciwgrzybicze, które powinny być nakładane raz lub dwa razy dziennie na dotknięty obszar, aż do momentu zniknięcia zmian. Gdy reakcja na leczenie jest niewystarczająca lub zaangażowane zostają również paznokcie, zaleca się wdrożenie leczenia doustnego.
Wskazane jest noszenie skarpet pochłaniających wilgoć, najlepiej z włókna bawełnianego. Stopy należy utrzymywać w suchości. Po każdej kąpieli trzeba dokładnie je osuszyć, z naciskiem na przestrzenie pomiędzy palcami. Gdy skarpetki są mokre, powinno się niezwłocznie je zmienić i użyć talku leczniczego o działaniu przeciwgrzybiczym, który można nakładać bezpośrednio na stopy.
