Unguis incarnatus – paznokieć wrastający

Unguis incarnatus – paznokieć wrastający

Stan zapalny to reakcja obronna organizmu. Reaguje on w taki sposób m.in. na paznokieć wkręcający się, kiedy twardy brzeg tkanki rogowej naruszy ciągłość wału okołopaznokciowego i zaczyna być dla niego ciałem obcym. Proces zapalny dotyczy najczęściej miejsca wrastania, ale może również rozprzestrzeniać się w obrębie całego paliczka. Istotna jest tutaj diagnoza różnicowa, ponieważ paznokcie wkręcające (Unguis convolutus) cechuje zmiana kształtu płytki oraz ściskaniem przez nią łożyska. Prowadzi to do zmniejszenia widocznego fragmentu tkanki rogowej. Przy tym stanie chronicznym, niekoniecznie ostrym występująca bolesność wywołana jest przez wkręcające się paznokcie, rogowacenie łożyska i wału okołopaznokciowego.

Do charakterystycznych objawów choroby wału paznokciowego zalicza się: obrzęk i towarzyszące mu zaczerwienienie, wzrost temperatury, ból oraz związaną z nim dysfunkcję. O czym warto pamiętać? Każdy, kto chce dowiedzieć się jak poradzić sobie z paznokciami utrudniającymi codzienne funkcjonowanie, powinien mieć na uwadze etapy rozwoju tej przypadłości. Poniżej przedstawiamy przebieg paznokci wkręcających.

Wyróżniamy trzy stadia wrastania paznokci:

• I stadium – stan zapalny, zaczerwienienie, opuchlizna, ból przy dotyku i w obuwiu – niejednokrotnie zdarza się spontaniczna remisja.
• II stadium – stan zapalny z obecnością wysięku surowiczego (płyn pojawiający się w pierwszej fazie leczenia rany bezpośrednio po urazie, który powoduje oczyszczanie rany i usuwanie zniszczonych tkanek). W normalnych warunkach ilość wysięku łagodnieje z upływem czasu; w wyniku zaburzonego procesu gojenia poprzez obecność stale drażniącego elementu wypływająca ciecz nie ulega zmniejszeniu. Kolejnym etapem wkręcającego paznokcia jest wtórna infekcja bakteryjna (np. Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa i innymi drobnoustrojami), obecność wydzieliny ropnej i silna bolesność części dystalnej lub całego palca.
• III stadium – wszystkie powyższe cechy w połączeniu z hipergranulacją (Caro luxurians) i krwawieniem przy najlżejszym dotyku

Do wewnętrznych czynników inicjujących proces rozwoju choroby wału paznokciowego zalicza się wrodzone zaburzenia wzrostu i kształtu płytki (np. koilonychia – tzw. paznokcie łyżeczkowate), wrodzone zniekształcenia stopy lub skłonność do pewnego zestawu deformacji, które skutkują nadmiernym uciskiem. Te anomalnie nazywają się subunguale exostosis i należą do nich podpaznokciowe wyrośla kostne, rozmiar i masywność wałów paznokciowych oraz otyłość.

Czynniki zewnętrzne mające bezpośredni wpływ na wkręcające paznokcie to z kolei nabyte zniekształcenia palców. Można do nich zaliczyć koślawość palucha (Hallux valgus), skierowanie dystalnego paliczka w pozycji retroflexus z jednoczesną zmianą rozłożenia sił oddziałujących w obuwiu na powierzchnię płytki oraz okalającej ją tkanki miękkiej. Zarówno paznokcie łyżeczkowate, jak i inne czynniki powodują permanentny proces drażnienia wałów paznokciowych. A to z kolei wiąże się z ich niekontrolowanym rozrostem.

Sposobów na leczenie tej dolegliwości jest kilka. Niemniej jednak nie każdy sprawdzi się u wszystkich osób z tą przypadłością. W związku z tym warto skonsultować to z podologiem, który dobierze odpowiednią metodę i podpowie, jak skutecznie leczyć paznokieć wkręcający się w skórę. Nie wolno lekceważyć żadnych zmian, ponieważ może mieć to wiele negatywnych skutków.

Osoba borykająca się z paznokciami wkręcającymi powinna zdawać sobie sprawę z tego, w jaki sposób przebiega terapia. Najważniejsze jest zrozumienie przyczyn tego problemu oraz dostępnych metod korekcji, aby skutecznie złagodzić dolegliwości i zapobiec ich nawrotom. Jak zatem leczyć wkręcające paznokcie? Terapia klamrą ortonyksyjną polega na odciążeniu oraz korekcie wałów paznokciowych poprzez zmianę kształtu i kierunku wzrostu płytki. Klips jest wykonany z metalowego drutu (stal chirurgiczna) formowanego indywidualnie do kształtu paznokcia – niezależnie od zniekształcenia. Ma za zadanie odciągać brzegi płytki do góry, a ostatecznie zmienić ich kształt tak, aby nie wbijały się i nie podrażniały wałów paznokciowych.

Terapia klamrą trwa około roku (czas zrostu całego paznokcia), podczas której macierz „uczy” się jego nowego kształtu. Warto mieć na uwadze to, że korekta wałów paznokciowych stanowi czasochłonny proces, a jej skutki z całą pewnością będą widoczne w przyszłości. Zabieg trwa około 30-40 minut i jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Każdy, kto zastanawia się nad tym, jak leczyć wkręcające paznokcie, powinien rozważyć plastykę wałów okołopaznokciowych. Szew po przeprowadzonej korekcie zostaje zdjęty po około 10-14 dniach od momentu operacji.

Terapia jest skuteczna w 95% – pozostałe 5% dotyczy osób ze znaczną miażdżycą naczyń kończyn dolnych lub w trakcie terapii silnymi lekami (sterydy, chemia). Plastykę utrudnia także leczenie nadpotliwości (jeśli występuje) i konsekwencji związanych z kumulowaniem nadmiaru wilgoci we wnętrzu buta. Rozmiękczony, rozpulchniony, przesiąknięty potem wał paznokciowy zwiększa swój rozmiar, migruje na twardy brzeg paznokcia, naruszając ciągłość naskórka oraz skóry właściwej. To stan tzw. pozornego wrastania. Dodać należy do tego fakt stwarzania wymienionymi warunkami sposobności do rozwoju infekcji – „zaciszne i ciepłe” środowisko bez dostępu do świata zewnętrznego.

Dobór odpowiedniej formy obuwia i skarpet jest bardzo ważny. Muszą być one lekkie, oddychające, a także nie za ciasne. Każdy, kto cierpi na wkręcające paznokcie, powinien mieć na uwadze to, że wysoki obcas (uniesienie pięty ku górze) skutkować może przerzuceniem nacisku w rejony przodostopia. Wpływa to na dystalne paliczki oraz płytki paznokciowe. Osoby mające paznokieć wkręcający się powinny unikać tego typu butów. Kupując kolejną parę, należy zwracać uwagę przede wszystkim na komfort, nie zaś wygląd.

Doświadczenie w praktyce podologicznej pokazuje, że w większości przypadków mamy do czynienia z całym kompleksem wzajemnie oddziałujących na siebie czynników, które finalnie prowadzą do choroby Unguis incarnatus. Z powodu złożonej natury tej przypadłości nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, jak leczyć wkręcające paznokcie. Choroba najczęściej występuje u młodego pacjenta wchodzącego w okres dojrzewania, gdy występuje gra hormonów i związana z nimi nadpotliwość, koślawość wewnętrzna, uprawiane sporty, mikrourazy paznokcia czy skaleczenia w trakcie skracania płytki.

To zamknięty krąg, z którego nie sposób wyjść bez całościowego ujęcia problemu i współpracy interdyscyplinarnej z kompetentnymi specjalistami działających w dziedzinie chorób wału paznokciowego. Nieodzownym elementem terapii jest rzetelnie przeprowadzony wywiad, a także rozpoznanie, dzięki którym można zlokalizować przyczynę paznokcia wkręcającego się oraz dobór indywidualnie dopasowanych środków czy metod pracy. Dokładna ocena czynników ryzyka (m.in. uwarunkowania genetyczne, nieprawidłowa pielęgnacja czy nacisk mechaniczny) pozwala na skuteczne zaplanowanie leczenia. W ten sposób łatwiej wyleczyć wkręcające paznokcie. Właściwe rozwiązanie problemu zawsze wiąże się z działaniem na przyczynę dolegliwości. Niezależnie od tego, czy masz paznokcie łyżeczkowate, czy inny problem, należy skorzystać z pomocy specjalisty. Wówczas znacznie szybciej uda się wrócić do zdrowia.

W pielęgnacji domowej paznokcia wkręcającego się najważniejsze jest systematyczne, codzienne nawilżanie skóry. Odpowiednie będą preparaty z zawartością witaminy E i A, które będą działać ochronnie, nawilżająco czy antyoksydacyjnie. Bardzo dobry efekt można uzyskać z pomocą różnych substancji, takich jak oliwa z oliwek oraz gliceryny. Ważne, aby do mycia nie stosować środków drażniących, np. zawierających SLS, alkohol i dużych stężeń kwasów złuszczających. Nie zaleca się tu stosowania tarek czy pumeksów, które prowokują ucieczkę wody, a tym samym zmniejszają nawilżenie stóp. Warto przeanalizować swoją dietę, bo może okazać się, że jest uboga w składniki potrzebne do utrzymania zdrowej kondycji skóry lub odwrotnie – że należy zredukować masę tak, aby odciążyć zmęczone nogi.