Według nowych badań, 4 miliony dzieci nosi niewłaściwe buty. Rodzice, którzy umieszczają stopy swojego dziecka w butach o nieodpowiednich rozmiarach skazują je na problemy, które będą ciągły się całe życie. Od pęcherzy a w niedługim czasie wrastających paznokci po deformacje stóp, kolan oaz całej postawy. Dzieci rodzą się ze stosunkowo miękką i elastyczną chrząstką, która stopniowo przekształca się w kość. W miarę wzrostu ich stopy są podatne na urazy i deformacje spowodowane nieodpowiednim dopasowaniem obuwia, które również jest powodem dolegliwości bólowych kolan i pleców. Dziecięce śródstopie nie jest sztywne podczas poruszania się.
Wygodne buty są szczególnie ważne dla dzieci, których stopy znajdują się w okresie wzrostu i rozwoju. Rozwój stopy jest kluczowy dla nauki motoryki u młodzieży i dzieci, ponieważ zapewnia podstawowe wymagania dla dwunożnej postawy oraz stabilnej pozycji.
Stopy służą jako amortyzatory, dlatego tak istotne jest właściwe dopasowanie obuwia, źle dobrane może prowadzić do poważnych problemów z nogami i kostkami. Często spotykanymi problemami będącymi następstwem złych butów są: guzy, skurczone palce, pęcherze, wrastające paznokcie, zapalenia ścięgien, zapalenia ośrodków wzrostu kości, ból pleców, a nawet uraz kręgosłupa. Może również zahamować rozwój dziecka, ponieważ może je to zniechęcić do chodzenia, czołgania się i zabawy, co samo w sobie powoduje wiele problemów rozwojowych. Nieodpowiednie obuwie noszone w dzieciństwie może powodować problemy ze stopami poprzez zakłócenie ich normalnego rozwoju.
Wpływ obuwia na rozwój dziecięcych stóp jest przedmiotem dyskusji od wielu lat, a ostatnie prace z literatury rozwojowej i biomechanicznej zakwestionowały dawne poglądy na temat obuwia i wpływu na rozwój stóp. Opierają się one na istniejących badaniach rozwojowych, biomechanicznych i klinicznych. Wynikające z tego wnioski pogłębiają potrzebę zrozumienia interakcji między stopą a butem.
Badanie to sprawdza rozmiary obuwia dziecięcego, kategoryzując je według płci i wieku, wysokości cholewki, materiału, wkładki oraz wysokości pięty. Przeprowadzono je na 115 parach butów, we francuskich rozmiarach 22, 25 i 30. Stwierdzono, że we wszystkich rozmiarach 22 zalecana specyfikacja projektu dla tolerancji palców była najbardziej konsekwentnie przestrzegana, natomiast dla rozmiaru 25 była stosowana w 91 % przypadków. Niepokojący odsetek – 54% został zauważony dla rozmiaru 30. Utrzymanie specyfikacji dotyczących ograniczeń dla palców zapobiega możliwym uszkodzeniom tkanek miękkich stóp dzieci, a także deformacjom przodostopia.
Niektóre badania dotyczyły wpływu chodzenia na boso dzieci w wieku przedszkolnym. Uczestnikami badania było 313 dzieci (169 chłopców i 144 dziewczynki) w „bosym” przedszkolu oraz 339 dzieci (176 chłopców i 163 dziewczynki) w tradycyjnym przedszkolu. Dzieci stanęły boso na podoskopie, z którego zostały pobrane zdjęcia ich podeszw, a następnie przeanalizowane przez specjalny program. Zarówno chłopcy i dziewczęta, którzy chodzili na boso mieli lepszy rozwój łuku podeszwowego i mniejszy kąt palucha koślawego niż dzieci, które chodziły w butach, tak więc „bosa” polityka pozytywnie wpływa na stopy.
Obecne konstrukcje obuwia nie pozwalają na kompleksowy kształt stopy 3D, co oznacza że nie są w stanie odtworzyć szerokiej zmienności morfologii stóp. Dlatego celem kolejnego badania było uchwycenie tych zmian poprzez zaklasyfikowanie dziecięcych stóp do grup, a tym samym wdrożenie pewnych podstaw w projektowaniu obuwia dziecięcego. Zmierzono stopy 2867 dzieci za pomocą skanera 3D. Następnie przeprowadzono analizę sklepień aby sklasyfikować stopy w trzech różnych typach. Ich charakterystyka różni się w zależności od ich objętości, kształtu przedniej części stopy, zarówno wewnątrz jaki i między butami. To nowe podejście jest zupełnie sprzeczne z poprzednimi systemami, ponieważ uwzględnia zmienność morfologii stóp w bardziej kompleksowy sposób, a zatem toruje drogę do nienaruszonego rozwoju stóp dziecka.
