Według nowych badań, 4 miliony dzieci nosi niewłaściwe buty. Rodzice, którzy umieszczają stopy swojego dziecka w butach o nieodpowiednich rozmiarach skazują je na problemy, które będą ciągły się całe życie. Od pęcherzy a w niedługim czasie wrastających paznokci po deformacje stóp, kolan oaz całej postawy. Dzieci rodzą się ze stosunkowo miękką i elastyczną chrząstką, która stopniowo przekształca się w kość. W miarę wzrostu ich stopy są podatne na urazy i deformacje spowodowane nieodpowiednim dopasowaniem obuwia, które również jest powodem dolegliwości bólowych kolan i pleców. Dziecięce śródstopie nie jest sztywne podczas poruszania się.

Wygodne buty są szczególnie ważne dla dzieci, których stopy znajdują się w okresie wzrostu i rozwoju. Rozwój stopy jest kluczowy dla nauki motoryki u młodzieży i dzieci, ponieważ zapewnia podstawowe wymagania dla dwunożnej postawy oraz stabilnej pozycji.

Rozmiar obuwia dziecka powinien być sprawdzany regularnie. Cztery na pięć dzieci ma źle dopasowane buty, które mogą powodować długotrwałe uszkodzenia.
Stopy powinny być mierzone pod względem długości i szerokości za każdym razem, gdy kupowane są nowe buty. Zawsze mierzymy obie stopy, a buty powinny być o 12-16mm dłuższe od najdłuższego palca.

Stopy służą jako amortyzatory, dlatego tak istotne jest właściwe dopasowanie obuwia, źle dobrane może prowadzić do poważnych problemów z nogami i kostkami. Często spotykanymi problemami będącymi następstwem złych butów są: guzy, skurczone palce, pęcherze, wrastające paznokcie, zapalenia ścięgien, zapalenia ośrodków wzrostu kości, ból pleców, a nawet uraz kręgosłupa. Może również zahamować rozwój dziecka, ponieważ może je to zniechęcić do chodzenia, czołgania się i zabawy, co samo w sobie powoduje wiele problemów rozwojowych. Nieodpowiednie obuwie noszone w dzieciństwie może powodować problemy ze stopami poprzez zakłócenie ich normalnego rozwoju.

Wpływ obuwia na rozwój dziecięcych stóp jest przedmiotem dyskusji od wielu lat, a ostatnie prace z literatury rozwojowej i biomechanicznej zakwestionowały dawne poglądy na temat obuwia i wpływu na rozwój stóp. Opierają się one na istniejących badaniach rozwojowych, biomechanicznych i klinicznych. Wynikające z tego wnioski pogłębiają potrzebę zrozumienia interakcji między stopą a butem.

Badanie to sprawdza rozmiary obuwia dziecięcego, kategoryzując je według płci i wieku, wysokości cholewki, materiału, wkładki oraz wysokości pięty. Przeprowadzono je na 115 parach butów, we francuskich rozmiarach 22, 25 i 30. Stwierdzono, że we wszystkich rozmiarach 22 zalecana specyfikacja projektu dla tolerancji palców była najbardziej konsekwentnie przestrzegana, natomiast dla rozmiaru 25 była stosowana w 91 % przypadków. Niepokojący odsetek – 54% został zauważony dla rozmiaru 30. Utrzymanie specyfikacji dotyczących ograniczeń dla palców zapobiega możliwym uszkodzeniom tkanek miękkich stóp dzieci, a także deformacjom przodostopia.

Wielkość ograniczenia palców w obuwiu dziecięcym jest fizjologicznie ważna i oceniana przez kciuk rodzica.
Przestrzeń między palcami obliczono jako funkcję szybkości wzrostu, wydłużenia stopy i postępu ruchu na podstawie trójwymiarowych skanów stóp dzieci podczas stania i chodzenia. Rozciągnięcie stopy zostało określone jako różnica długości stopy pomiędzy statycznym i dynamicznym obciążeniem, krokiem przemieszczania się jako ruch najbardziej przedniego punktu palców u nóg, a tempo wzrostu jako półroczny wzrost stopy. Przestrzeń pomiędzy palcami zależała od płci i długości stopy. Są to istotne informacje podczas konstrukcji obuwia.

Niektóre badania dotyczyły wpływu chodzenia na boso dzieci w wieku przedszkolnym. Uczestnikami badania było 313 dzieci (169 chłopców i 144 dziewczynki) w „bosym” przedszkolu oraz 339 dzieci (176 chłopców i 163 dziewczynki) w tradycyjnym przedszkolu. Dzieci stanęły boso na podoskopie, z którego zostały pobrane zdjęcia ich podeszw, a następnie przeanalizowane przez specjalny program. Zarówno chłopcy i dziewczęta, którzy chodzili na boso mieli lepszy rozwój łuku podeszwowego i mniejszy kąt palucha koślawego niż dzieci, które chodziły w butach, tak więc „bosa” polityka pozytywnie wpływa na stopy.

Obecne konstrukcje obuwia nie pozwalają na kompleksowy kształt stopy 3D, co oznacza że nie są w stanie odtworzyć szerokiej zmienności morfologii stóp. Dlatego celem kolejnego badania było uchwycenie tych zmian poprzez zaklasyfikowanie dziecięcych stóp do grup, a tym samym wdrożenie pewnych podstaw w projektowaniu obuwia dziecięcego. Zmierzono stopy 2867 dzieci za pomocą skanera 3D. Następnie przeprowadzono analizę sklepień aby sklasyfikować stopy w trzech różnych typach. Ich charakterystyka różni się w zależności od ich objętości, kształtu przedniej części stopy, zarówno wewnątrz jaki i między butami. To nowe podejście jest zupełnie sprzeczne z poprzednimi systemami, ponieważ uwzględnia zmienność morfologii stóp w bardziej kompleksowy sposób, a zatem toruje drogę do nienaruszonego rozwoju stóp dziecka.