Pękające pięty

W pierwszym stadium odczuwalne jest duże napięcie skóry. Jej przesuszenie i wrażliwość to często początkowe sygnały, że ze skórą stóp dzieje się coś niedobrego. Stopniowo skóra staje się coraz twardsza i przybiera żółtawy kolor. W drugiej fazie skóra na piętach robi się biała, żółta, potem czerwona i zaczyna się łuszczyć. Na tym etapie traci swoją elastyczność i ma się wówczas do czynienia z pękającą skórą na piętach. Jeśli dodatkowo pojawi się obciążenie stóp czy ucisk, pęknięcia mogą się pogłębić do tego stopnia, że zwykłe chodzenie stanie się bardzo trudne i bolesne. Pękająca skóra na piętach z wyglądu przypomina szczeliny i znajduje się wyłącznie w zrogowaciałej części naskórka. Bywa jednak, że sięgają one aż do skóry właściwej. Jeśli na tym etapie nie zostanie wdrożona odpowiednia terapia – istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że rany na piętach zaczną krwawić i staną się otwartymi wrotami dla bakterii, grzybów i wirusów. Co więcej, mogą w krótkim czasie zacząć ropieć. Najbardziej narażeni na przypadłość, jaką jest pękająca skóra na piętach są diabetycy. Nie odczuwają oni bólu, mimo pojawienia się ran na stopach (wiąże się to z ograniczonym odbieraniem bodźców czuciowych).

W większości przypadków tworzenie się na piętach grubych warstw zrogowaciałego naskórka doprowadza do ich pękania. Skóra przesuszona, jak również nadpotliwa stanowi czynnik inicjujący proces rogowacenia. W przypadku pękającej skóry na piętach zdarza się, że problem ten pojawia się także na przyśrodkowej części palucha. Brak odpowiedniej profilaktyki lub pielęgnacji w połączeniu z czynnikami zewnątrz− i wewnątrzpochodnymi prowadzić może do powstawania rozpadlin w okolicy pięty.

Profilaktyka pękających pięt jest taka sama jak w przypadku zrogowaceń. Wiele osób zastanawia się jak wyleczyć popękane pięty. Aby nie trzeba było tego robić, warto pamiętać o regularnym nawilżaniu skóry. Bardzo ważne okazuje się również unikanie stresu mechanicznego, tj. ucisku (np. z powodu deformacji w obrębie stopy), tarcia (np. przy użyciu tarek, pilników do stóp) oraz skaleczeń. Zadbać należy także o unikanie stresu termicznego, tzn. kontaktu z bardzo wysoką (oparzenie) lub bardzo niską temperaturą (odmrożenie), a także niedoprowadzanie do stresu chemicznego, czyli nieużywanie preparatów z substancjami żrącymi, drażniącymi. Pękająca skóra na piętach wymaga również leczenia chorób towarzyszących takich, jak łuszczyca czy niedoczynność tarczycy oraz wprowadzenie diety bogatej w witaminy, szczególnie A i E, z dużą ilością kwasów omega-3 i cynku. Noszone obuwie powinno być wygodne, nie za ciasne i nie za luźne.

Nie wystarczy jeden zabieg, by problem pękającej skóry na piętach zniknął raz na zawsze. Zatem, jak leczyć pękające pięty? To skomplikowany i długotrwały proces, dlatego nie zaleca, szczególnie w zaawansowanych stadiach, szukać domowych sposobów. Im późniejsza będzie reakcja, tym trudniejsza droga do odzyskania zdrowej skóry na piętach. W sytuacji, gdy domowe leczenie okaże się niewystarczające na pękające pięty, podolog jest konieczny. Na wizycie zostanie omówić przebieg terapii i dobierze stosowne preparaty do codziennej pielęgnacji. W gabinecie specjalista będzie w stanie z powodzeniem usunąć dużą część martwego naskórka. Jeżeli powodem zrogowaceń są deformacje stóp, warto zaopatrzyć się we wkładki wykonywane indywidualnie do problemu klienta. W przypadku, kiedy zmiany powstają z powodu nieprawidłowego obuwia, należy je zmienić. Podolog pomoże wybrać buty najlepsze dla danej stopy; niepowodujące otarć i przegrzania naskórka.

W pielęgnacji domowej najważniejsze jest systematyczne, codzienne nawilżanie skóry. Odpowiednie będą preparaty z zawartością witaminy E i A, które działają ochronnie, nawilżająco i antyoksydacyjnie. Bardzo dobry efekt można uzyskać z pomocą różnych olejów, takich jak chociażby oliwa z oliwek oraz gliceryny. Ważne, aby do mycia, szczególnie gdy pojawiają się rany na piętach, nie stosować środków drażniących, np. zawierających SLS, alkohol i dużych stężeń kwasów złuszczających. Nie zaleca się tu stosowania tarek czy pumeksów, które prowokują ucieczkę wody, a tym samym zmniejszają nawilżenie stóp. Warto przeanalizować swoją dietę, bo może okazać się, że jest uboga w składniki potrzebne do utrzymania zdrowej kondycji skóry lub odwrotnie – że należy zredukować masę tak, aby odciążyć zmęczone nogi.