stopy po treningu

Z problemami skórnymi boryka się mnóstwo osób. Do jednych z popularnych zaliczają się brodawki podeszwowe. To nic innego jak niewielkie zmiany, które przybierają formę narośli na dolnej powierzchni stóp. Najczęściej są płaskie i zaokrąglone, dlatego wiele osób myli je z odciskami. Warto również wspomnieć, że zmiany w postaci brodawek mogą przybierać różną strukturę – począwszy od twardej, dodatkowej warstwy skóry, aż po chropowatą. W niektórych przypadkach gołym okiem można zauważyć dopływ krwi do brodawki w postaci małych czarnych kropek, usytuowanych w środku.

Przyczyny brodawek podeszwowych i ich rodzaje

Kurzajki pojawiają się w wyniku zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego HPV w typie 1 lub 2 (human papillomavirus). Najbardziej narażone na nie są osoby o obniżonej odporności, a także te, które niedawno toczyły walkę z poważnymi schorzeniami. Tego typu wykwity jak brodawki myrmecia pojawiają się również u ludzi z niedoborami pokarmowymi. Niestety można się nimi bardzo szybko zarazić. Zdaniem specjalistów dochodzi do tego podczas miniurazów, czyli w trakcie osłabienia organizmu. Wówczas wirus przenika do warstwy naskórka, związując się wcześniej z poszczególnym receptorem.

Kurzajki mozaikowate wywołane przez HPV2

Brodawki, które swój wykwit mają na podeszwach stóp, można podzielić na dwa rodzaje. Pierwszym z nich są kurzajki mozaikowate wywołane przez wirusa HPV2. To najczęściej grupa małych brodawek występujących bardzo blisko siebie. Są o wiele trudniejsze w leczeniu niż pojedyncze wykwity. Niemniej jednak zdarza się, że znikają samoistnie. Nie należą również do bolesnych zmian skórnych, ale to uzależnione jest od danego przypadku. Wyleczenie nie daje dożywotniej gwarancji, że brodawki nie pojawią się ponownie.

Kurzajki myrmecia wywołane przez HPV1

Drugim rodzajem są dogłębne kurzajki określane także jako myrmecia, powodowane przez wirusa HPV1. Osadzają się w głębszych warstwach naskórka, przez co wywołują dyskomfort oraz dolegliwości bólowe podczas chodzenia. Zdarza się, że znikają samoistnie. Nie jest to jednak żadną zasadą, a niektóre przypadki wymagają lekarskiej konsultacji. Warto wiedzieć, że osoby, które poradziły sobie z tym wykwitem, są uodpornione na późniejsze takie zmiany.

Jakie czynniki przyczyniają się do zarażenia wirusem HPV?

Większość osób borykających się z wykwitami skórnymi z tej kategorii zostało zarażonych poprzez korzystanie z basenów, saun, łaźni, a także pryszniców w hotelach, na siłowniach itd. bez odpowiedniego obuwia zabezpieczającego, np. klapek. Co więcej, używanie tego samego ręcznika, co osoba zarażona wirusem HPV również jest obciążone dużym ryzykiem zachorowania. Nie powinno się też zakładać butów takiej osoby, szczególnie bez skarpetek. Należy podkreślić, że w przypadku wirusa, jakim jest brodawka podeszwowa, leczenie może mieć wiele wymiarów. Specjaliści wykorzystują mnóstwo metod, ponieważ nie ma jednej sprawdzającej się w każdym przypadku. Zmiany skórne utrzymują się nawet do 8 miesięcy, dlatego warto działać, by móc normalnie funkcjonować.

Leczenie brodawek podeszwowych

Odpowiednia diagnoza to połowa sukcesu. W gabinecie dermatologicznym lekarz powinien zbadać stopę. Jako że ból nie zawsze pojawia się po naciśnięciu, konieczne może okazać się uszczypnięcie zmiany, jaką jest brodawka wirusowa na stopie. Leczenie w każdym przypadku przebiega inaczej. Niekiedy niezbędne będzie częściowe usunięcie deformacji w celu wykonania biopsji. Fachowiec dopiero po przeprowadzonych badaniach zaleci adekwatne preparaty, a także sposób postępowania. Istnieje również możliwość usunięcia kurzajki krioterapią, dzięki czemu brodawka samodzielnie odpada w ciągu 10-14 dni. Niekiedy taki zabieg trzeba powtórzyć, zachowując dwutygodniowy odstęp. W przypadku brodawek mozaikowatych każdą zmianę należy oddzielnie poddawać wymrażaniu.

Skuteczne metody leczenie brodawek podeszwowych

Złuszczanie kwasem salicylowym jest jedną z możliwości usuwania brodawek. Polega ona na stopniowej eliminacji zrogowacenia pokrywającego brodawkę, tym samym odsłaniając ją i poddając bezpośredniemu działaniu preparatu. Innymi metodami są terapia kwasem trójchlorooctowym lub elektrokoagulacja wykorzystująca igłę elektryczną. Niemniej jednak najskuteczniejszym rozwiązaniem jest wykorzystanie lasera, który likwiduje brodawkę w miejscu jej przyczepu z układem krwionośnym, wypalając naczynia krwionośne wirusa.